DP II

31/2/88         کشتی آکام       TV Room

نجمه گفته بنویسم برام خوبه! یادم نیست گفت چرا؟ حالشم ندارم فکر کنم، ولی حتما یه دلیلی داشته که بهم گفته دیگه....

پس می نویسم!

دوباره تو کشتی ام! تو ماه گذشته سومین باریه که اومدم عسلویه. غیر از سفر اول اون هم دو، سه روز اول بقیه ش بیخود بوده. بهمون گفتن کشتی سوختگیری کرده، برد نجفی آماده شده، Heat Exchanger  تراستر ها هم کار می کنه، ولی همه ش دروغ بود! همه ش!

بچه هایی که امروز اومدن خوابن. رضا داره با مدل سه بعدی کشتی تو Autocad ور می ره. سلمان و کسری هم دارن فیلم می بینن. جدیدا حس بدی نسبت به فیلم مخصوصا فیلمای هالیوودی پیدا کردم. شاید یه مقدار هم به خاطر برنامه های ماهواره باشه که این مدت بیشتر دیدم، دارن الگوسازی می کنن واسه دنیا. خواسته یا ناخواسته! ولی رسانه هم یه جور قدرته که دست هرکی باشه به نفع خودش و علایق و منافعش از اون استفاده می کنه!

اینه که الانم اصلا حوصله نداشتم این فیلمه رو ببینم. البته یکی قبلش دیدم: Anger Management . جک نیکلسون خیلی قشنگ بازی می کنه. حرف فیلم هم حرف قشنگی بود. ولی تو قالب زندگی امریکایی که اصلا با روحیه من جور در نمیاد. حد اقل الان جور در نمیاد.

دیشب رو اسکله با سلمان و کسری رو به آسمون خوابیدیم. کم بود ولی خوب بود. همین دو روز پیش بود که به نجمه گفتم دلم می خواد یه جا تخت بخوابم رو به آسمون. دب اکبر به زور معلوم بود ولی ستاره قطبی تو قسمت روشن آسمون بود. تو عسلویه هیچوقت شبا ترسناک و تاریک نیست چون شعله های آتیش فلر هایی که تو کوهن همه جا رو روشن روشن میکنه.

با کسری یه کم بحث فلسفی کردیم، خیلی پایه نبود ولی همراهی کرد. خیلی وقت بود بحث فلسفی نکرده بودم. ولی هر وقت آسمون شبو نگاه می کنم جهانبینیم شروع می کنه به خاریدن!

وقتی یادت میاد که این منظره پرستاره ای که داری تماشا می کنی اصلا واقعی نیست بلکه یه کلکسیونه از عکس یه سری ستاره که هر کدومو تو یه زمان انداختن که اصلا هم به زمانی که ما توش زندگی می کنیم نزدیک نیست، یه جوری میشی!

اوضاع چشمام اسف بار شده! بیشتر از نیم ساعت که پای کامپیوتر می شینم سر درد می گیرم و چشمام خسته میشه. با خودم میگم شاید بخاطر اینه که هی عمه و نجمه گفتن بریم چشم پزشکی و من پشت گوش انداختم.

میرم یه کم دراز بکشم، شاید خوابم برد.

پی نوشت: الان 15:45(1/3/88) تو فرودگاه عسلویه ام که اینو آپلود می کنم. فرودگاه باحالیه!

دیشب ساعت 4:30 بالاخره تونستیم یه DP که کارشونو تا یه حدی راه بندازه بهشون تحویل بدیم. دم صبح از خواب پریدم سرم محکم خورد تو سقف کابین! هنوز درد می کنه!