دارم کم کم به عقل خودم شک می کنم. آخه وبلاگ بدون خواننده که معنی نداره ! با این کارا می خوای چی رو ثابت کنی؟
یکی از فرقایی که مولانا با حافظ داره اینه که حافظ بطور میانگین یک هفته ای واسه هر بیتش وقت صرف می کرده. هی عوضش می کرده بهبودش می داده پاک می کرده دوباره می نوشته ...
یادش به خیر ! یه معلم نقاشی داشتیم اسمش آقای سلطانی بود . خدا حفظش کنه . اولین قانونی که واسه کلاسش گذاشت این بود: استفاده از پاک کن ممنوع !
مولوی تو زمان حال زندگی می کنه. به گذشته و آینده کاری نداره. هر چی از دهنش در اومده جمع کردن شده مثنوی!
آقای سلطانی میگفت باید با جرات نقاشی کنید. از خراب شدن نقاشی نترسید.
مولوی هیچ وقت بر نمیگرده ببینه چی گفته و هیچ وقت انرژیش رو صرف آرایش گذشته نمی کنه.
آخرای سال آقای سلطانی بهمون تکنیک های نجات نقاشی های درب و داغون رو یاد داد. یه چیز جالب دیگه اش هم این بود که از همون جلسه اول باهامون طی کرد که شما هرگز سر این کلاس از من یه نقاشی هم نخواهید دید و واقعا هم همینطور بود. اون یکی از بهترین معلمام بود.
آقا سلطانی دستت درد نکنه !